- نفس پرست
آنکه خود را دوست دارد، کسی که به میل هوا وهوس خود رفتار کند
معنی نفس پرست - جستجوی لغت در جدول جو
- نفس پرست(کَ / کِ)
هوسباره. شهوت باره. که متابعت هوای نفس کند. که مطیع نفس اماره باشد
- نفس پرست
ورنی ورنیک آنکه بهوی و هوس خود رفتار کند
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(نَ پَ رَ)
لغت نامه دهخدا
هوسبارگی. عمل نفس پرست. رجوع به نفس پرست شود:
هر کسی را نتوان گفت که صاحبنظر است
عشقبازی دگر و نفس پرستی دگر است.
سعدی
هر کسی را نتوان گفت که صاحبنظر است
عشقبازی دگر و نفس پرستی دگر است.
سعدی
(وَ رَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
تاج پرست. پرستندۀ تاج و افسر:
ز ماهی تا بماه افسرپرستت
ز مشرق تا بمغرب زیر دستت.
نظامی
ز ماهی تا بماه افسرپرستت
ز مشرق تا بمغرب زیر دستت.
نظامی
که تسلیم هوای نفس خویشتن است: از نفس پرور هنروری نیاید و بی هنر سروری را نشاید. (گلستان سعدی)
(رِ لَ پَ رَ)
لغت نامه دهخدا
پرستندۀ نوع. کسی که همنوع خود را دوست دارد. (فرهنگ فارسی معین). مردم دوست. که به دیگران شفقت و مهربانی کند
نفس بریده، از نفس افتاده
نژادپرست